Inulo(-di-fueio-de-sause)
Inula salicina
Asteraceae Compositae
Nom en français : Inule à feuilles de saule.
Descripcioun :L'inulo-di-fueio-de-sause trachis dins li prado e lis esclargido de blachiero. Fai un rizoumo, ço que douno de coulounìo, decop que i'a grando. Lou brout es en pinceloun (courimbo) de flour coumpausado jauno emé de bratèio proun torso devers lou bas. Sèmblo proun à sa cousino, l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-prat, e fau bèn regarda li fueio pèr li destria. Inula salicina a de fueio plegado emé lou dessubre lisse, estacado quàsi à 90° de la cambo ; au contre, Inula salicina a de fueio mai plato emé lou dessubre ounte se vèson li costo, estacado de biais en raport emé la cambo. Coumpara emé l'inulo-di-fueio-de-rèino-de-prat.
Usanço :Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 30 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Inula
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Inuleae
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : >6
Ø (o loungour) flour : 3,5 à 4 cm
Flourido : Printèms
- Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Jun à setèmbre
Liò : Prado
- Blachiero
Estànci : Mesoumediterran à Mountagnard
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Inula salicina L., 1759
Counsòudo
Equisetum ramosissimum
Equisetaceae
Àutri noum : Coussòudo, Erbo-de-la veissello, Fretadou, Penche, Torco.
Nom en français : Prêle ramifiée.
Descripcioun :La counsòudo, vo cassòudo en roudanen, es uno planto tras que coumuno dins mant'un relarg. Èi proun chanjadisso dins soun biais d'èstre. Se recounèis majamen, s'es en espigo, à sa pouncho que l'acabo ; pamens li dènt di guèno soun toujour acabado pèr uno longo pouncho en fiéu quouro soun jouino (fotò), acò pòu pas engana.
Usanço :H. Chastel : "Èro pèr faire lei coussoundoun, lou cause que tordian, que n'en fasian un nous coum'acò... E se vendié en espiçarié encaro ! Nautre n'avian eici. Alor n'en fasian la veisselo. Èro rugous acò" (O. Madon, op.cit. p. 144). E peréu, J. Delaunay :"Acò fai briha li couire, amé de lissiéu" (ibid.). Èi peréu uno planto vertuouso (vèire çai souto).
Port : Pichoto planto lignouso
Taio : 20 à 150 cm
Fueio : ges
Tipe bioulougico : Geoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Equisetum
Famiho : Equisetaceae
Ordre : Equisetales
Coulour de la flour :
Ges de flour
Petalo : ges
Ø (o loungour) enflourejado : 1,5 cm
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 800 m
Aparado : Noun
Mai à avoust
Liò : Ribiero
- Ermas
- Escoumbre e proche dis oustau
- Champ
Estànci : Coulinen à Mountagnard
Couroulougi : Paleoutroupicalo
Ref. sc. : Equisetum ramosissimum Desf., 1799